ความสุขง่าย ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิต

บางคนมีความสุขกับการเดินห้าง ตากแอร์ ซื้อของแพง ๆ กินอาหารหรู
หรือออกกำลังกายในยิมที่เต็มไปด้วยเก้งกวาง

แต่เรากับมีความสุขกับงานบ้านอย่างการซักผ้า
บางคนบางว่าเป็นงานบ้านที่แสนจะบัดซบสิ้นดี แม้สมัยนี้จะมีเครื่องซักผ้ามาทุนแรง
แต่เรากลับมีความสุขเหลือเเกิน
วันไหนอารมณ์ไม่ดี หรืออยู่ในภาวะจิตตก
ถ้าได้ซักผ้า โลกจะสดใสขึ้นมาทันที

ทุกครั้งที่ซักผ้าเราจะตัวเปียก เกือบจะเปียกไปทั้งตัว
ช่วงนี้แหละที่เราเริ่มมีความสุข
มันเหมือนชดเชยกับการที่กระโดดโหยงเหยงกลางสายฝนไม่ได้ ทั้งที่อยากทำใจจะขาด
ไม่ใช่เป็นโรคกลัวน้ำ แต่เราดันทะลึ่งกลัวฟ้าผ่าแบบขี้หดตดหาย

และเราจะมีความสุขแบบสุดยอดตอนที่ตากผ้าเสร็จ
เราเลือกที่จะซักผ้าตอนบ่าย กะเวลาให้ซักเสร็จประมาณสี่โมงเย็น
ไม่ใช่เพราะตื่นสาย อย่างที่ใคร ๆ เข้าใจ
แต่ช่วงบ่ายแก่ ๆ แบบนี้จะมีลมอ่อน ๆ พัดอยู่ตลอดเวลา
ผ้าหอม ๆ โดนลมพัด กลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มจะลอยฟุ้งไปทั่ว
โอ๊ยยยย มีความสุขจัง

ความสุขสามอย่างที่ทำให้ชีวิตเราชื่นมื่นนอกจากเพื่อนบ้า ๆ ที่ยังเกาะกลุ่มกันแน่นตั้งแต่สมัยมหาลัย มีอยู่สามอย่าง
1.อาหารอร่อย ๆ ไม่ต้องขึ้นเหลาก็ได้ หาบเร่แผงลอย ร้านอาม่าที่ใส่ใจลงไปในอาหารนี่แหละที่ปลื้มมาก
2.ทะเล ทะเล้ ทะเล แค่ได้เดินเท้าเปล่าบนทราย นอนอ่านหนังสือดมกลิ่นเกลือทะเล โมจิโต้หรือจินโทนิคเย็น ๆ แก้วใหญ่ ๆ จะมีสุขไหนมาเทียบ
3.โลกนี้คงโหดร้ายมาก ถ้าเราโดนสั่งห้ามไม่ให้ซักผ้าเอง

ปล. มีหลักฐานยืนยัน ว่าชอบซักผ้ามาตั้งแต่เด็ก