หลายคนตอบอยาก แต่ขาดแคลนทุนทรัพย์
ลำพังเงินเดือนใช้ให้พอก็ลำบากจะแย่แล้ว ปลายเดือนทีไรแทบต้องเหมามาม่าไว้เป็นลัง
เลิกพูดถึงเรื่องเงินออมไปได้เลย
มีความคิดอยากไปญี่ปุ่นเมื่อนานมาแล้ว แต่ไม่ได้ไปซักที เพราะขี้เกียจขอวีซ่าและติดตรงค่าใช้จ่ายที่คิดว่าหนักเอาการ
จนคิดได้ว่าเมื่อก่อนเคยใข้วิธีเก็บแบงค์ห้าสิบบาทสำหรับทริปในประเทศมาแล้ว ทริปญี่ปุ่นก็ไม่น่ามีปัญหา แต่อาจจะใช้เวลานานกว่าหน่อย
ที่จริงเคล็ดลับการเก็บแบงค์ห้าสิบไม่ได้เป็นคนคิดเอง
เป็นเคล็ดลับที่เห็นน้องนักศึกษาฝึกงานทำ แล้วเราเห็นว่าดีงามเลยทำตาม
ซึ่งน้องก็ทำตามคนอื่นมาอีกที ทำตามเป็นทอด ๆ เหมือนทายาทอสูร
แล้วทำไมถึงเป็นแบงค์ห้าสิบ?
ลองเปิดกระเป๋าตังค์ตัวเองดูก็จะรู้
ถ้าช่วงต้นเดือนแบงค์พัน แบงค์ห้าร้อยคงฟูเต็มกระเป๋า เพราะต้องจ่ายค่านู่นนี่สาระพัด
แบงค์ร้อย แบงค์ยี่สิบมีให้เห็นอยู่แล้ว เพราะหยิบง่ายใช้สะดวก
ช่วงกลางเดือนจนถึงปลายเดือน แบงค์พันอาจจะไม่ค่อยมีในกระเป๋ากันแล้ว
แบงค์ห้าร้อย แบงค์ร้อยพอมี แต่ที่เจอเบียดแน่นจนกระเป๋าพองส่วนใหญ่จะเป็นแบงค์ยี่สิบ
แต่แบงค์ห้าสิบ เชื่อว่าแทบทุกคนนาน ๆ จะได้เจอทีนึง ไม่ว่าจะเป็นช่วงต้นเดือน กลางเดือน หรือปลายเดือน
วิธีการสะสมแบงค์ห้าสิบจะต้องใจแข็ง
เก็บทุกแบงค์ห้าสิบที่เจอ สมทบทุนเข้าไปเรื่อย ๆ
แป๊บ ๆ ก็ได้เงินจำนวนมากโข
สมมติว่าวันนึงเก็บแบงค์ห้าสิบได้เฉลี่ย 2 ใบ
หนึ่งเดือนก็จะได้เป็นเงิน 3,000 บาท
หนึ่งปีก็จะกลายเป็นเงิน 36,000 บาท โดยไม่ทันรู้ตัว
แต่เชื่อเหอะว่าเก็บไม่ได้เยอะขนาดนั้นหรอก เพราะนาน ๆ ถึงจะเจอแบงค์ห้าสิบ
การเก็บแบงค์ห้าสิบแบบนี้เหมือนกับการเล่นเกมส์
แถมต้องแข่งกับใจตัวเองด้วย เพราะแบงค์ห้าสิบทั้งหมดห้ามใช้โดยเด็ดขาด
แยกกับเงินออมทรัพย์ประจำเดือนและค่าใช้จ่ายอื่น ๆ
เจอเมื่อไหร่ เก็บเมื่อนั้น ไม่มีข้อยกเว้น
บางคนอาจบอกว่าเก็บทำไมแบงค์ห้าสิบ กว่าจะได้เงินก้อนคงนานโข
สู้เก็บแบงค์ร้อย แบงค์ห้าร้อย แบงค์พัน ก็ไม่ได้ แป๊บ ๆ ได้เงินก้อน
แต่อย่าลืมว่าต้องเก็บทุกใบ ใครมีเงินถุงเงินถังคงไม่มานั่งเก็บ
จ่ายเงินก้อนใหญ่ ๆ ได้สบาย ๆ เที่ยวแบบ worry free ไม่ต้องคิดอะไรมากอยู่แล้ว
อย่างวันนี้ก็เก็บมาได้ 3 ใบ
จ่ายค่าทางด่วนด้วยแบงค์ร้อย ทอนมาเป็นแบงค์ห้าสิบ
จ่ายค่าอาหารกลางวันฟู้ดคอร์ท 40 บาท ค่าน้ำอีก 10 บาท ซื้อบัตรฟู้ดคอร์ทด้วยแบงค์ร้อย ตอนแลกคืนก็ได้ทอนมาเป็นแบงค์ห้าสิบ
ส่วนใบสุดท้าย ซื้อข้าวกล่องร้านข้างทางเป็นมื้อเย็นราคา 30 บาท จ่ายด้วยแบงค์ร้อย ทอนมาเป็นแบงค์ยี่สิบและแบงค์ห้าสิบ
ไม่อยากจะเรียกการเก็บแบงค์ห้าสิบว่าเป็นการออมทรัพย์ เพราะมันเหมือนการสะสมมากกว่า
เจอเมื่อไหร่ก็เก็บ แต่อย่าพยายามจนจงใจเกินไปจนถึงขั้นไปขอแลก ขอเปลี่ยนแบงค์ห้าสิบกับชาวบ้าน
ความท้าทายมันจะหมดลงทันที แถมจะรู้สึกว่าเก็บไปทำไม สู้เก็บแบงค์ห้าร้อย แบงค์พันไปเลยไม่ดีกว่าเหรอ
เคล็ดลับนี้สามารถเอาไว้ใช้เวลาอยากได้ของที่มีราคาแพงแล้วรู้สึกเสียดายถ้าจะต้องจ่ายเงินก้อนซื้อ
เก็บไปเรื่อย ๆ ครบเมื่อไหร่ค่อยซื้อ ดีไม่ดีอาจจะเลิกอยากได้ไปแล้วเมื่อเงินครบตามจำนวน
กลายเป็นว่าได้เงินเก็บมาอีกก้อนนึง เอาไว้ใช้เมื่อยามจำเป็นหรือฉุกเฉิน
ว่าไม่ได้นะ เมื่อต้นปีก็ไปญี่ปุ่นมาแล้วด้วยการสะสมแบงค์ห้าสิบ
ถึงแม้จะพอสำหรับจ่ายแค่ค่าที่พักและตั๋วเครื่องบินก็ตาม แต่ก็ยังถือว่าช่วยให้ไม่ต้องจ่ายเงินก้อนใหญ่ทีเดียว
ตอนนี้กำลังเริ่มเก็บแบงค์ห้าสิบอีกรอบ สำหรับทริปญี่ปุ่นรอบสอง หวังว่าคงไม่ได้ต้องใช้เวลายาวนานจนญี่ปุ่นยกเลิกการยกเว้นวีซ่าสำหรับคนไทยนะ
มีน้องคนนึงเห็นเราใช้วิธีนี้แล้วทำตาม พูดเลยว่าปลื้มใจ กับเรื่องราวดี ๆ ที่มีคนเห็นคุณค่าและทำตาม
ขอให้สะสมแบงค์ห้าสิบให้ได้ตามเป้าในเร็ววัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น